چرا افزودنی ها در روغن موتور جدا می شوند؟

چرا افزودنی ها در روغن موتور جدا می شوند؟

"در دو موتور گازی کارخانه ما، ذرات کریستالی روی ونتوری تشکیل شده و فیلترها را مسدود کرده است. در تجزیه و تحلیل آن مشخص شد که این ذرات کریستال های هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT) هستند. سازنده روغن بیان می کند که این ذرات BHT جزء آنتی اکسیدانی بسته افزودنی روغن پایه گروه I است که استفاده شده است. سوال مطرح شده این است که چرا BHT در حین کار این موتورها متبلور می شود؟ چه شرایطی منجر به کریستال شدن BHT می شود؟"
هیدروکسی تولوئن بوتیله معمولاً به عنوان یک آنتی اکسیدان در محصولات مختلف استفاده می شود. در این مورد، برای کمک به تاخیر در اکسیداسیون با جذب یا به دام انداختن رادیکال های آزاد که در نهایت منجر به اکسیداسیون سریع روغن پایه می شود، استفاده می شود. در حالی که این افزودنی به طور معمول در حالت حل شده در داخل روغن وجود دارد، مکانیسم هایی وجود دارد که در آن می تواند از محلول خارج شده و مشکلاتی را ایجاد کند.
مواد افزودنی می توانند حلالیت خود را از دست بدهند و به دلایل مختلف به حالت معلق در روان کننده تبدیل شوند. افزودنی‌های سنگین‌تر، مانند افزودنی‌های جامد با فشار بالا ، بازدارنده ‌های کف و برخی افزودنی‌های ضد سایش، به ‌دلیل مدت طولانی زمان نگهداری، می‌توانند به سادگی جدا شوند.
در حالی که جدا شدن سریع آنتی اکسیدان ها به دلیل شرایط نگهداری غیر معمول است، اما شایان ذکر است که هر چه محیطی که روغن در آن نگهداری می شود کمتر کنترل شود، مواد افزودنی سریعتر جدا می شوند.
روغن‌های موتور به دلیل بار افزودنی سنگینی که حمل می‌کنند کوتاه‌ترین ماندگاری را دارند و بنابراین باید در سریع‌ترین زمان ممکن برای کاهش مشکلات مربوط به جداسازی مواد افزودنی مورد استفاده قرار گیرند.
همچنین آلودگی نیز می تواند باعث جداسازی مواد افزودنی شود. بیشتر مواد افزودنی موجود در روانکارها ذاتاً قطبی هستند، به این معنی که میل به سایر اجسام قطبی دارند. آلاینده هایی مانند خاک، رطوبت و فلز سایشی نیز قطبی هستند، بنابراین مواد افزودنی را جذب می کنند. همانطور که مواد افزودنی به وسیله آلاینده ها جمع می شوند، شروع به ته نشین شدن می کنند یا توسط فیلترها جدا می شوند. این اتفاق ماده افزودنی را از روغن حذف می کند و بر سلامت روان کننده تأثیر می گذارد.
برخی از افزودنی ها به دلیل اندازه آنها فیلتر می شوند. این مشکلی است که بیشتر در مورد عوامل ضد کف رخ می دهد، زیرا آنها بزرگتر بوده و اغلب به جای حل شدن در روغن معلق هستند. اگر اندازه منافذ فیلتر بیش از حد محدود باشد، می تواند منجر به تجمع مواد افزودنی در سطح فیلتر شود، بنابراین مواد افزودنی از قسمت عمده روغن حذف می شود.
علاوه بر این، از آنجایی که جریان روغن فشار و دما را تغییر می دهد، می تواند بر حلالیت مواد افزودنی و برخی از آلاینده ها تأثیر بگذارد. در این حالت، با عبور روغن از ونتوری، افت فشار را تجربه می کند و این تغییر سریع فشار ممکن است به اندازه ای باشد که باعث شود برخی از افزودنی ها از حالت محلول خارج شده و روی سطح دستگاه و در فیلتر رسوب کنند.
این را می‌توان در برخی از روش‌های حذف لاک مشاهده کرد که در آن‌ها روغن به روشی مشابه تحت فشار قرار می‌گیرد تا پیش‌سازهای لاک را مجبور به خارج شدن از حالت محلول کند. 
هر چه میزان آلاینده ها مانند آب بیشتر باشد یا روغن به دلیل آلودگی هیدروکربنی تجزیه شود، روغن بیشتر در معرض رها شدن مواد افزودنی قرار می گیرد و اجازه می دهد مواد افزودنی از محلول در ونتوری یا فیلتر خارج شوند. 
در حالی که تعیین دقیق شرایطی که باعث تبلور BHT می شود دشوار است، ولی احتمال اصلی وجود یک آلاینده ناشی از سوخت و عدم تحمل روغن پایه به آن هستند.

گردآوری و ترجمه : وحید ابراهیمی