روش تفكيك شيميايي گروه هاي سازنده قير دو

• پس از جداسازی آسفالتن از قیر برای جدا کردن سایر اجزا از مالتن از روش کروماتوگرافی بهره می گیرند. بدین ترتیب که یک بستر و حلال های مناسب را انتخاب می کنند. اکسید آلومینیوم فعال شده و یا سیلیکاژل به عنوان بستر به کار می روند. برای جداسازی رزین ها ابتدا بستر را توسط مالتن شارژ می نمایند و سپس از حلال های مناسب نظیر بنزن، مخلوط بنزن - متانول و تری کلرواتیلن استفاده می کنند.
  رزین ها جامدات بی شکلی با رنگ متمایل به قرمز تا قهوه ای تیره هستند که در هیدروکربن های نفتی سبک محلول می باشند. انتخاب نام رزین برای این گروه از این جهت است که تبخیر محلول های آن ها همچون رزین های طبیعی و سنتزی، فیلم پیوسته ای بر جای می گذارد. روغن ها اجزای باقی مانده نامحلول پس از جداسازی رزین ها می باشند که شامل انواع مختلف هیدروکربن ها بوده و می توانند به اجزای آروماتیک، سیکلو پارافینیک و آلیفاتیک نیز تفکیک شوند.
  قیر معمولاً در دو حوزه راه‌ سازی و عایق‌کاری به کار می‌رود. حدودا ۹۰ درصد از قیر تولیدی، در حوزه راه سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد و حدود 10 درصد از تولید قیر در پوشش کف، بام، لوله، رنگ آمیزی و . . . مصرف می گردد.