شیمی قیر

• قیر ترکیبی هیدروکربنی است با رنگ قهوه‌اي تيره - سياه، به اَشكال جامد، نيمه‌ جامه يا ويسكوز، با خاصيت چسبندگي كه با منشاء طبيعي يا پالایشگاهی، عمدتاً حاوي هيدروكربن‌هايي با وزن مولكولي بالا مي‌باشند. اين مواد بطور كامل در دي ‌سولفيد كربن(CS2)، تري‌كلرو اتيلن (C2HCl3) و زايلن (C6H4(CH3)2) محلول می باشند. فشار بخار آن در دماي محيط قابل اغماض و در اين حالت تقريباً بدون بو است.
  فراوان‌ترين و پركاربردترين نوع قير، قير نفتي است كه از نظر فيزيكي يك مادة همگن (Homogeneous) و از نظر شيميايي يك مخلوط ناهمگن (Heterogeneous) از تركيبات شيميايي مختلف مي‌باشد.
  اين مخلوط هيدروكربني، عموماً شامل 90% اتم‌ هاي كربن و هيدروژن و الباقي، نیتروژن، گوگرد و اكسيژن و مقادیر کمی از فلزات نیکل، آهن ، منیزیوم و . . . است.
  قیر از لحاظ رفتاری ماده ای است که در دمای محیط نه رفتار یک ماده الاستیک را دارد و نه یک ماده ویسکوز ، بلکه رفتار قیر شامل ترکیبی از این دو حالت یعنی ویسکوالاستیک می باشد .