اندازه گیری باقی مانده کربن به روش رمزباتوم
(Ramsbottom Carbon Residue of Petroleum Products)

هدف و دامنه کاربرد : 
هدف از این روش آزمون ، تعیین روشی برای اندازه گیری مقدار باقی مانده کربن برجای مانده از روغن بعد از تبخیر و پیرولیز آن است. این روش  برای تعیین شاخصی از تمایل نسبی روغن به تشکیل کک کاربرد دارد. این روش بطور کلی برای فرآورده های نفتی نسبتا غیر فرار که هنگام تقطیر در فشار جو بطور جزئی تجزیه می شوند و نیز برای اندازه گیری کربن باقی مانده روی % 10 (حجمی/حجمی) باقی مانده تقطیر کاربرد دارد. 
آزمون باقی مانده کربن به روش رمز باتوم به آن دسته از نمونه هایی که در دمای کمتر از Cº 90  روان هستند ، محدود می شود.
باقی مانده کربن ،  باقی مانده تشکیل شده به وسیله تبخیر و تخریب گرمایی مواد حاوی کربن است. 
اصطلاح باقی مانده کربن در این روش ، به باقی مانده کربن داری اطلاق می شود که در حین تبخیر و پیرولیز یک فرآورده نفتی تشکیل می شود. این باقی مانده کاملاً از کربن تشکیل نشده است اما یک کک است که به وسیله پیرولیز بیشتر تغییر می یابد ، استفاده از اصطلاح باقی مانده کربن در این روش تنها به خاطر کاربرد رایج و گسترده آن می باشد.
مقدار باقیمانده کربن روغن موتور در حالی که در یک زمان در نظر گرفته شود نشان دهنده مقدار رسوب های کربن دار روغن موتور تشکیل شده در محفظه احتراق موتور می باشد، اما امروزه به دلیل حضور افزودنی ها در بسیاری از روغن ها مشکوک در نظر گرفته می شود . برای مثال یک افزودنی پاک کننده که سبب ایجاد خاکستر می شود می تواند مقدار باقیمانده کربن یک روغن را افزایش دهد ، در عین حال سبب کاهش تدریجی تمایل به تشکیل رسوب گردد.