اندازه گیری نقطه اشتعال بسته با دستگاه سربسته پنسکی - مارتنز

(Flash Point by Pensky-Martens Closed Cup Tester)

1.  

2. هدف و دامنه کاربرد :

   هدف از این استاندارد ارائه روش های الف، ب و ج برای اجرای آزمون اندازه گیری نقطه اشتعال با استفاده از دستگاه سربسته پنسکی - مارتنز می باشد. این روش آزمون برای اندازه گیری نقطه اشتعال بسته حداقل 40 و حداکثر 370 درجه سلسیوس کاربرد دارد.
   
   

   خلاصه روش آزمون :

   نمونه را تا خط نشانه داخل ظرف برنجی آزمون بریزید و سرپوش ظرف آزمون را که دارای همزن و محل قرارگیری دماسنج است به درستی به روی ظرف برنجی قرار دهید. دما سنج را در محل روی درپوش قرار دهید. درحالیکه نمونه بطور مداوم و با سرعت معین همزده می شود، آن را به آرامی و بطور یکنواخت و با سرعت مشخص گرم کنید. در فواصل معین افزایش دما و همزمان با توقف همزدن، منبع اشتعال را بکار گیرید. نقطه اشتعال به صورت پایینترین دمای تصحیح شده یک فرآورده نفتی در فشار محیطی 760 میلی متر جیوه است که در آن دما، استفاده از منبع اشتعال باعث شعله ور شدن لحظه ای بخار های نمونه در شرایط مشخص شده در این آزمون می گردد.

   
   استفاده از آزمون اندازه گیری نقطه اشتعال پنسکی- مارتنز در موارد زیر بدلیل نامعین بودن دقت نتایج آزمون پیشنهاد نمی شود:
   
   1- برای نمونه هایی با نقطه اشتعال بسته بیشتر از 250 درجه سلسیوس
   2- برای نفت کوره باقی مانده با دمای اشتعال بیشتر از 100 درجه سانتیگراد
   3- برای روانکارهای در حال کار
   4- برای نمونه هایی با نقطه اشتعال بسته کمتر از 40 درجه سانتیگراد